صحبتهای علی نصیریان و هانیه توسلی پیرامون میوه ممنوعه

هانیه توسلی افزود: من آن سیناپس اولیه کار را بیشتر دوست داشتم چون حداقل در آنجا هستی تکلیفش با خودش معلوم بود ولی الان ازاتفاقی که درباره هستی افتاده راضی نیستم یعنی احساس می‌کنم خیلی بیشتر می‌شد به این شخصیت پرداخت چون بازیگر یک وظیفه‌ای دارد که بازی‌کند ولی دیالوگ که نمی‌تواند بنویسد و من با توجه به شخصیتی که برای هستی تعریف شده بود تلاش کردم که آنرا به بهترین شکل اجرا کنم.
وی در ادامه به تنهایی شخصیت هستی در مجموعه اشاره کرد و گفت:سکانسهای مربوط به تنهایی هستی را ما زیاد نمی‌بینیم، یا خیلی چیزهایی که درباره یک خانم مهندس است در هستی زیاد مشاهده نمی‌شود.من کار را ننوشته‌ام ولی فکر می‌کنم شخصیت هستی در جاهایی خلاء‌هایی دارد که خودم می‌‌توانستم با اجرا آنها را پرکنم. یکی از مشکلات اصلی شخصیت هستی این است که کسی نیست که با حرف بزند. من دلم برای این دختر می‌سوخت و فکر می‌کردم یعنی این دختر حتی یک دوست ندارد که به او زنگ بزند و گاهی که خود را جای او می‌گذارم، می‌بینم که او هزار بلا به سرش می‌اید. با همه دعوا می‌کند و به فرزاد نمی‌تواند اعتماد کند، پدرش هم که نیست و یک مادر بزرگ پیر بیشتر ندارد که مدام به او می‌گوید برو ازدواج کن و هیچ‌کس نیست که این شخصیت با او درد دل کند و در مقاطعی هستی باید با یک شخصیت حرف می‌زد و حدس و گمانهای خود را دوباره حاج فتوحی به او بیان می‌کرد.
توسلی گفت: ارتباط هستی با حاج فتوحی مشخص بود. برای هستی کارخانه مهم بود. او مهندسی است که تولید برایش اهمیت دارد و فقط می‌خواهد تا این کارخانه سرپا بماند و پدرش نجات پیدا کند. برای همین به پیشنهاد فرزاد گوش می‌کند و با حاج یونس صحبت می‌کند و وقتی می‌بیند که حاج یونس شبیه پدرش است، تلاش می‌کند تا کارهای خود را هم پیش ببرد، ولی وقتی می‌بیند حاجی یک چیزی‌اش هست، طبیعتا تعجب می‌کند و نمی‌خواهد وارد بازی بشود.
وی افزود: هستی در جاهایی به ویژه درک عشق حاج‌یونس احمق شده یعنی این شخصیت نمی‌فهمد، گیج است و خودم از دستش عصبانی هستم. آن موقع که داشتم بازی می‌کردم این را حس را نمی‌کردم ولی حالا که کار را می‌بینم، این ضعف را درک می‌کنم. در جایی که حاج یونس به هستی می‌گوید گریه نکن، هر قدر بخواهی برایت چک می‌نویسم، هستی متوجه این علاقه می‌شود، ولی براساس روند قصه مجبور است که بعد از آن اینگونه فکر نکند چون کارخانه‌اش برایش مهم‌تر است نمی‌خواهد این شراکت به هم بخورد و می‌خواهد فکر کند که این مساله از ذهن حاج یونس پاک می‌شود و این یکی از ضعفهای شخصیت پردازی هستی است.
علی نصیریان نیز در نشست بازیگران و عوامل مجموعه «میوه ممنوعه» گفت: زمانی که قسمتهای اولیه مجموعه پخش می‌شد عده‌ای شروع کردند به بهانه جویی و ادعا کردند که سوژه این مجموعه و اتفاقاتی که برای حاج یونس فتوحی می افتد خط قرمز است در صورتیکه من اینقدر حساسیت نمی‌دیدم برای اینکه در اصل داستان شیخ صنعان که ما در این مجموعه از آن الهام گرفته‌ایم آمده است: می بخور، خوک بچران، مصحف بسوزان و شیخ صنعان این کار را می‌کند. این کلام را عطار نیشابور در قرن‌ها پیش گفته است و من چنین حساسیتهایی را در مورد شخصیت حاج فتوحی پیش‌بینی نمی‌کردم.
وی در ادامه درباره رجوع اهالی خانواده فتوحی به دختر کوچک خانواده برای حل مشکلاتشان بدون توجه به بایکوت شدن او از سوی پدر گفت: دختر کوچک خانواده وکیل است و پرسونالیته قوی دارد و در زمان تجردش خانه را می‌گرداند به طوریکه پدرش بعد از رفتن او لب به غذا نمی‌زند، اما این شخصیت کاملا مثبت نیست و بدون رضایت پدر ازدواج کرده و از خانه رفته است ولی با توجه به اراده قوی و جربزه‌ای که دارد همه به او پناه می‌برند.
وی در ادامه این نشست درباره دیر متوجه شدن شخصیت هستی به علاقه حاج یونس فتوحی گفت: این گونه نیست که هستی متوجه عشق حاج یونس نشده، بلکه او به دنبال کارخانه و حفظ آن است. او متوجه شده ولی پیش خود گمان می‌کند این مرد متدین از این کارها نمی‌کند.
وی افزود: زنها شخصیت پیچیده‌ای دارند. برخوردهای هستی با حاجی همه مهربانانه است که مقداری از آنها تمهید است.در سکانسی که حاج فتوحی در مقابل فرزاد به هستی ابراز علاقه می‌کند و با واکنش فرزاد مواجه می‌شود، برخورد هستی با حاج یونس صمیمانه است. چون حاجی کار بدی نکرده است که با خشونت با او رفتار شود، فقط ارتباط مهربانه‌ای است که هستی قبولش می‌کند. زنها کاملا می‌دانند که مردها چه موقعیتی در مقابل آنها دارند.
علی نصیریان در ادامه با بیان اینکه کار هنر انتها ندارد گفت: وقتی شما می‌بیند کاری را می شدبهتر انجام داد به دلیل خاصیت هنر است. این زیرکی و هوشمندی در هستی وجود داشت که متوجه عشق حاج فتوحی شود. او دختر هوشمندی است که می‌داند ولی به روی خود نمی‌آورد و آن را کتمان می‌کند.
وی در ادامه درباره کارگردانی حسن فتحی گفت: فتحی کارگردانی است که بر بعد گفت‌وگو و تحلیل کاراکتر با بازیگر تسلط بسیاری دارد و درام شناس و شخصیت شناس بسیار خوبی است و شخصیتها را به خوبی تحلیل می‌کند و وسواس بسیاری در کار خود دارد او به هیچ عنوان از هیچ پلانی نگذشت و کم نگذاشت. او اصلا به فکر انجام شدن کار نبود و سریالی دراماتیک و نمایشی با وسواس بسیار ساخت.منبع :ایرانسان

بازدید کنندگان عزیز می توانند عکسهای اختصاصی از این سریال را در وبلاگ اینجانب به آدرس زیر ملاحظه فرمایند.

 http://fibrichaneh-fibrichaneh.blogspot.com/

به نام خصوصی به کام دولتی

فرآیند اجرایی خصوصی‌سازی در شرکت‌های زیرمجموعه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و نحوه انعکاس اخبار و مصوبات گوناگون در این خصوص شرایط را به گونه‌ای رقم زده که گویی قرار است در این فرآیند زمان‌بر با نام خصوصی‌سازی دولت‌گرایی در عرصه فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور نه تنها تداوم یابد بلکه تثبیت شود. خوانش مجدد و چندین باره اخبار منعکس شده درباره خصوصی‌سازی مجموعه شرکت‌های مخابراتی کشور این مدعا را کاملا به اثبات می‌رساند که در ذهن مدیران عالی و اجرایی عرصه مخابرات و فناوری اطلاعات مفهوم خصوصی‌سازی با آنچه که در دیگر کشورهای دنیا تجربه شده یا در حال اجرا است کاملا متفاوت است. ظاهرا تکوین و تکمیل سناریوی خصوصی سازی به کام دولت‌گرایی به شکل زیر به وقوع خواهد پیوست. سرویس مخابرات- طبق مفاد قانونی تنها بخشی که باید تحت حاکمیت دولت باقی بماند بخش زیرساخت کشور است از همین رو در اولین مصوبه‌ای که از سوی دولت ابلاغ شد تشکیل سازمان زیرساخت به جای شرکت ارتباطات زیرساخت است که عملا طبق قانون این سازمان از ابتدای سال تشکیل شده است. با توجه به اینکه پیش از این به هنگام تغییر نام و ساختار وزارت پست و تلگراف دو سازمان دیگر نیز تحت عناوین سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و سازمان قضایی کشور به وجود آمده بود عملا تعداد سازمان‌های حاکمیتی در این حوزه پس از تشکیل سازمان زیرساخت به عدد3 رسید. در هنگامه‌ای که هنوز شرح وظایف و نحوه فعالیت سازمان زیرساخت و اساسنامه و ساختار تشکیلاتی این سازمان جدید التاسیس هنوز مشخص نشده است و فعالیت‌ها و نحوه تعامل شرکت زیرساخت طی این مدت نشان از تعارضات جدی با شرح وظایف سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به عنوان رگولاتوری دارد به ناگاه تشکیل سازمان دیگری تحت عنوان سازمان فناوری اطلاعات از سوی دولت ابلاغ می‌شود. پس از انتشار خبر تشکیل سازمان فناوری اطلاعات که هنوز مبدع این پیشنهاد خلاقانه مشخص نیست برخی از مدیران ارشد وزارت ICT و شرکت مخابرات ایران به منظور شفاف‌سازی در این خصوص و توجیه ارائه پیشنهاد تشکیل سازمان فناوری اطلاعات دست به کار خلق تفسیرها و آرای متناقضی در این خصوص کردند یکی از مهمترین دلایل تشکیل این سازمان را در پی ادغام شوراهای عالی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات دانستند.
چنانکه وفا غفاریان – معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات- در خصوص دلیل تشکیل سازمان فناوری اطلاعات اعلام کرده است:  این سازمان اقدامات اجرایی در امور IT را انجام نخواهد داد بلکه سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری‌هایی که پیش از این برعهده شوراهای عالی ادغام شده مانند شورای عالی انفورماتیک، شورای عالی اطلاع‌رسانی و شورای عالی فناوری اطلاعات بوده است را انجام می‌دهد.
اولین ابهام و سوالی که در این مورد به وجود می‌آید این است که اگر قرار است وظایف شوراهای عالی مرتبط با فناوری اطلاعات در سازمان فناوری اطلاعات به سامان برسد پس لزوم تشکیل شورای عالی آموزش، پژوهش و فناوری که از ادغام شوراهای عالی متعدد به وجود آمده است چیست؟ بگذریم که هنوز ادغام شوراهای عالی معلوم نیست در چه مرحله‌ای قرار دارد یا اساسا ضمانت اجرایی دارد یا خیر.
حتی بر فرض اینکه باید سازمانی حاکمیتی به امر سیاست‌گذاری امور مرتبط با فناوری اطلاعات بپردازد سوال دیگر این است که آیا نمی‌شد به جای تشکیل سازمان فناوری اطلاعات به یکباره یک سازمان تحت عنوان سازمان زیرساخت و فناوری اطلاعات به وجود آورد؟
جالب توجه اینکه رئیس هیئت مدیره شرکت مخابرات ایران در فراز دیگری از سخنان خود به نکته عجیبی اشاره کرده که اساسا کل مفهوم خصوصی‌سازی را زیر سوال می‌برد. غفاریان گفته است: اگر نیاز باشد، بخش متمرکزی برای انجام برخی از پروژه‌های فناوری اطلاعات که قابل تفکیک میان استان‌ها نیستند تشکیل خواهد شد. به عبارت دیگر ممکن است در شرایط خصوصی‌سازی شرکت مشابه شرکت فناوری اطلاعات برای انجام این پروژه‌ها تشکیل شود.
ماحصل مدل خصوصی‌سازی که ایشان طرح کرده‌اند بدین صورت است که شرکت فناوری اطلاعات تبدیل به سازمان فناوری اطلاعات می‌شود مجددا شرکتی دیگر حالا به هر نام که می‌خواهد باشد تشکیل شود تا همان کاری را کند که شرکت فناوری اطلاعات می‌کرد.
با توجه به مدلی که از سوی ایشان به عنوان یک مدیر پیشتاز در خصوصی‌سازی در حال ارائه است در آینده‌ای نزدیک و شاید دولت‌های آتی ناگزیر باید شاهد این باشیم که طرح ادغام سازمان‌ها حاکمیتی را در دستور کار قرار گیرد. فقط معلوم نیست آیا امکان این وجود دارد که سازمان‌های حاکمیتی را مانند شرکت‌های خصوصی از طریق بورس به مردم واگذار کرد؟

500 PC به بازار آمد

گوشی مشترک IBM و مایکروسافت به بازار آمد.
  مدیر داخلی و تولید شرکت GLX  با اعلام این مطلب گفت: سیستم سخت‌افزاری گوشی 500 PC  توسط IBM طراحی شده و بخش نرم‌افزاری آن محصول  مایکروسافت است.
به گفته عبدالرضا مریداوی  سیستم‌عامل این دستگاه ویندوز موبایل 6  است و تمام CD های راه‌اندازی گوشی با پلمب شرکت مایکروسافت ارائه می‌شود.
او گفت: در مجموع دو گوشی  توسط IBM و مایکروسافت پشتیبانی می‌شود که پخش جهانی این دو گوشی نیز بر‌عهده شرکت GLX است. ما چون خط تولید  در ایران داشتیم درخواست کردیم که این گوشی را نیز در ایران تولید کنیم، بنابراین تمام قطعات را به ما دادند و خط تولید آنها را در ایران راه‌اندازی کردیم.
ظاهرا در اولین دور توزیع 500 PC  که به صورت محدود انجام شده  استقبال خوبی از آنبه عمل‌آمده است چون به نسبت کیفیت خود از قیمت مناسبی برخوردار است. این گوشی با قیمت 690 هزار تومان در بازار عرضه می‌شود.

 مهمترین ویژگی 500 PC  ویندوز نصب شده روی آن است. سرعت این ویندوز برابر با یک کامپیوتر است و تمام برنامه‌هایی که روی کامپیوتر نصب می‌شوند روی این گوشی قابل نصب است. دوربین این گوشی جدید  GLX یک دوربین اتوفوکوس 2 مگاپیکسلی است و  از سیستم SMS فارسی هم بهره می‌برد.
از جمله دیگر ویژگی‌های مهم 500 PC  قابلیت کدگذاری روی RAM گوشی است که به این وسیله اطلاعات شخصی کاربر روی موبایل از امنیت بالایی برخوردار می‌شود.
این گوشی از فناوری بلوتوث استریو هم برخوردار است که این قابلیت را به آن می‌دهد که بتوان از راه دور از آن استفاده کرد و همینطور قابلیت گوش دادن به موسیقی به صورت همزمان با حرف زدن با گوشی را نیز داراست.
500 PC  یک باتری با دوام 1100 میلی آمپری دارد و متعلقاتی که با این گوشی همراه با بسته عرضه می‌شود عبارت است از هندزفری، 512 مگابایت RAM،  کابل USB، شارژر، کیف، قلم اضافه، شارژر رومیزی و CD اوریجینال شرکت مایکروسافت.